Maglev: Legendarny środek transportu

Według starożytnej greckiej legendy pasterz przypadkowo odkrył magnetyt, którego właściwość kierunkowa dała początek prymitywnej nawigacji. Dziś technologia maglev stanowi jedną z najbardziej fascynujących aplikacji magnesów, znanych z bezdotykowego transportu wysokiej prędkości.

Sformułowane w XIX wieku twierdzenie Earnshawa stwierdzało, że stałe magnesy trwałe nie mogą osiągnąć stabilnej lewitacji, jednak wynalazcy pokonali to ograniczenie: w 1912 roku Émile Bachelet opatentował urządzenie transportowe typu maglev, a dwadzieścia lat później Walter Kemper zbudował prototyp. Pierwszy komercyjny pociąg maglev uruchomiono w Wielkiej Brytanii w 1984 roku; obecnie działa w Chinach, Korei Południowej i Japonii, osiągając prędkość 270 mph, choć wysoki koszt pozostaje wadą.

Maglev ma dwa typy: elektromagnetyczny system zawieszenia (EMS), wykorzystujący elektromagnesy do przyciągania się do toru, oraz elektrodynamiczny system zawieszenia (EDS), opierający się na nadprzewodzącym odpychaniu. Dodatkowo, łożyska maglev są energooszczędne i nie wymagają konserwacji. Technologia ta jest również badana pod kątem wykorzystania do wynoszenia statków kosmicznych, a projekty takie jak StarTram mają na celu znaczące obniżenie kosztów lotów kosmicznych.