
Qadimiy yunon afsonasiga ko'ra, bir qo'yboqar tasodifiy ravishada magnitni topdi, uning yo'nalish xususiyati esa oddiy navigatsiyaning paydo bo'lishiga sabab bo'ldi. Bugungi kunda maglev texnologiyasi magnitlarning eng qiziqarli qo'llanilish shakllaridan biri bo'lib, ishqalanishsiz tezkor transport sifatida tanilgan.
19-asrda Earnshaw teoremasi doimiy magnitlar bilan barqaror levitatsiyaga erishib bo'lmasligini ta'kidladi, lekin ixtirochilar ushbu cheklovni hal etdilar: 1912-yilda Emile Bachelet maglev transport qurilmasiga patent oldi va yigirma yildan keyin Valter Kemper namuna qurilma yaratdi. Birinchi tijorat maglev ekspressi 1984-yilda Buyuk Britaniyada ishga tushirildi; hozirda Xitoy, Janubiy Koreya va Yaponiyada foydalanilayotgan bu transport 270 mil/soat tezlikka erishadi, garchi narxi hali ham baland bo'lib qolmoqda.

Maglev ikki turga ega: elektromagnitlar yordamida yo'nalishni tortadigan elektromagnit osma (EMS) va giperquyoshli itarish kuchiga asoslangan elektrodinamik osma (EDS). Shuningdek, maglev o'qlari energiya samarali va xizmat ko'rsatish talab qilmaydi. Bu texnologiya kosmik kemalarni uzatish uchun ham o'rganilmoqda va StarTram kabi loyihalar kosmosga chiqarish xarajatlarini keskin kamaytirishni maqsad qilgan.