บนท้องถนนของเมืองเบิร์น ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ มักมีแสงสีส้มอบอุ่นที่ดึงดูดสายตาอยู่เสมอ — นั่นคือรถราง S7 ซึ่งดูเหมือนตัวละครหลักจากภาพวาดทิวทัศน์มากกว่าจะเป็นเพียงยานพาหนะเย็นชา รถคันนี้นำพาผู้โดยสารเคลื่อนตัวอย่างนุ่มนวลระหว่างผังเมืองกับทัศนียภาพธรรมชาติ ในฐานะ 'บัตรท่องเที่ยวแบบเคลื่อนที่' ของเบิร์น รถราง S7 ไม่เพียงตอบสนองความต้องการเดินทางของผู้คนได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่ยังกลายเป็นประสบการณ์ที่นักท่องเที่ยวต้องลองสัมผัส ด้วยเหตุผลของการผสมผสานกับธรรมชาติอย่างไร้รอยต่อ

ตัวถังสีส้มของ S7 เป็นจุดเด่นที่ปฏิเสธไม่ได้ สีดังกล่าวไม่ใช่สีส้มสดใสที่หวือหวา แต่เป็นโทนสีส้มอ่อนอบอุ่นราวกับซึมซับแสงแดดไว้—ดูนุ่มนวลแต่โดดเด่น เส้นสายที่เรียบลื่นและมินิมอลช่วยร่างร่างทรงอันสง่างาม ด้านหน้าโค้งมนไม่มีการตกแต่งที่เกินความจำเป็น พร้อมหน้าต่างขนาดใหญ่ที่ยื่นยาวจากหลังคาลงมาจนถึงกึ่งกลางตัวรถ แม้จะยังคงเสน่ห์แบบวินเทจของรถรางโบราณไว้ แต่ก็ผสานเข้ากับมุมมองโปร่งใสในแบบการออกแบบสมัยใหม่ได้อย่างลงตัว นับเป็นการดีไซน์ที่เหมาะเจาะอย่างแท้จริงสำหรับการชมทัศนียภาพ
เมื่อรถรางออกจากพื้นที่ในเมือง ภาพอันงดงามก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น: ท่ามกลางเสียงแผ่วเบาของล้อที่กลิ้งไปบนราง ทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มก็โผล่ขึ้นมาอย่างฉับพลันนอกหน้าต่าง หญ้าสีเขียวอ่อนพลิ้วไหวเบาๆ ตามสายลม เหมือนผืนผ้าคลุมสีเขียวอ่อนที่ถูกปูไว้บนพื้นดิน ฝูงวัวกระจายตัวอยู่ทั่วทุ่งหญ้า—บางตัวก้มหน้ากินหญ้าอย่างเชื่องช้า บางตัวก็สะบัดหางขณะนอนอาบแดด รถรางสีส้มอบอุ่นแล่นเลื่อนผ่านพื้นที่สีเขียว เหมือนการเติมสีสันแห่งความอบอุ่นลงบนผืนผ้าใบสีเขียว—โดดเด่นแต่ไม่รบกวนสายตา ทำให้ภาพรวมดูมีชีวิตชีวามากยิ่งขึ้น ทัศนียภาพภายในรถรางก็แฝงความประหลาดใจ: หน้าต่างกว้างกรอบทิวทัศน์ของทุ่งหญ้า วัว และกระท่อมมุงหลังคากระเบื้องแดงไกลๆ ให้กลายเป็นภาพวาดน้ำมันที่เคลื่อนไหวได้ บางครั้งวัวบางตัวก็เงยหน้ามองรถรางด้วยดวงตาเฉื่อยชา ทำให้ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางละลายหายไปในทันที

เฉดสีส้มนี้ได้ก้าวข้ามบทบาทของการเป็นเพียงยานพาหนะมานาน และกลายเป็นส่วนหนึ่งของทัศนียภาพธรรมชาติของเมืองเบิร์นไปแล้ว การเดินทางทุกครั้งด้วย S7 คือการพบปะอย่างอ่อนโยนกับป่าไม้สีเขียว ผสานรวมการเดินทางประจำวันและการท่องเที่ยวชมวิวเข้าด้วยกันอย่างลงตัวในช่วงเวลานี้